Autor polazi od toga da su mesto srednjega veka i posebno Vizantije u nacionalnom narativu neprikosnoveni, oni su to "zlatno doba" neophodno, kako pokazuju savremene teorije, da bi se opisala i zamislila sopstvena nacija, ali i da bi joj se zadali zadaci za budućnost. Upravo su ti zadaci jedna od ključnih tema koje pokreće ova knjiga. U središtu knjige je ambivalencija između imperijalnih ambicija i zahteva za stvaranje nacionalne države. [...] Inspiracija srednjim vekom i kontroverzni odnos prema Vizantiji, kao sopstvenoj identifikaciji ili, naprotiv, kao "drugom", bili su u slučaju srpske nacije ne samo temelji izgradnje nacionalne i istorijske svesti, već i konkretnog spoljnopolitičkog programa. Arhitektura je tu bila istovremeno i izraz i konstitutivni element, zbog čega je knjiga Aleksandra Ignjatovića knjiga o istoriji i arhitekturi, ali i o građevini srpske nacije.

Dubravka Stojanović, Filozofski fakultet u Beogradu